Bir çocuk
Aylardan şubatmış anne
Evimizin damı akarmış anne Komşu seni çağırmış anne Doğduğumda da yurtsuzmuşum anne Çok çelimsizmişim anne Yaşamaz ölürmüşüm anne Nasıl güngörürmüşüm anne Adımı Güngör ondan mı koydun anne Sırtında götürürmüşsün tarlaya anne Gerek görmezmişsin sormaya anne Mucize bu çocuktan adam olmaya anne Allah kadir değil mi yaşatmaya anne Gelmişim dört beş yaşına anne Yürüyemiyormuşum tek başıma anne Ben olmuşum son şansına anne Ne yapayım çıkmışım karşına anne Ben çocuktum anne, ben çocuk Bende böylemi geçti çocukluk Sen vardın kucağına sokulurduk Şimdi sensiz ne yapayım anne Güngör Celep |