Feryat
Kar düştü saçlarıma ömrümün baharında
Değmezlerin uğruna her mevsim kışa döndü Beyhudeymiş varlığım dünyanın nazarında Sayende deli gönlüm kanatsız kuşa döndü Ağlamayı sevmezdim şimdi doyamaz oldum Aşk adına kimseden tek söz duyamaz oldum Hiç kimseye gönülden sevdim diyemez oldum Sevmiyorum kimseyi yüreğim taşa döndü Meze olup harcandım dertlerin masasına Uymak zorunda kaldım feleğin yasasına Yıllarımı harcadım bir aşkın tasasına Seneler talihimin çarkında boşa döndü Anladım ağlatmakmış kaderimin emeli Dinmez oldu başımda esen ızdırap yeli Sıla ile gurbetin arasındaki yolu Bitirdim dediğimde yeniden başa döndü Tercan Keskin |