Ay, bu ne güzellik
Bu saçlar senin mi,
Kim yaptıysa
Çok güzel yapmış?!


Badem gözler, gül dudak
Göğsündeki dirim konisi
Gece gündüz demeksizin
Düşlerimi emziren
Dolunay yüzün
Yusyuvarlak...
’Yedi delikli tokmak
bunu bilmeyen ahmak’
Şurası Çamlıca
Orası Kanlıca
Burası Gülhane
Şırası kanlıca(?)
Yedi tepeli kent gibisin...


Tepeden tırnağa
Yüreğimde
"Gel!" diyor gülümseyişin;
Öylesine sessiz bir çığlık
Çığ düşüren
Kar topu ellerin
Gözlerin
Öylesine davetkâr
O güzellik,
O estetik,
O vakar,
X ışını gibi
Sessizce öldürür
Sessizce yakar...

Şair bir arkadaş var (*)
Manavgat’ta
Çarşamba Pazarı’nda
Kaynamış mısır satan,
’Mısır Hava Yolları!’
Diye bağırdı birden
Piramitler düştü aklıma;
Firavunların gömüldüğü
O da benim gibi işte
Biraz uçuk, biraz kaçık!


Mısır Çarşısı’na döndük birden!


Ben hâlâ göğsündeyim,
Seni düşledikçe
Bahçelerden geçiyorum
Pembe beyaz begonviller
Karanfiller gonca güller
Kan kırmızı hibuscuslar...


Başta çiçek, aşka çiçek
Her mevsim başka çiçek
Bal arıları, yusufçuklar
Kelebekler, kuşlar;
Yüzün cennet bahçesi
Dişlerin inci inci
Gülümseyişin hâlâ
Itrında gül kokan...


Ah, sendeki bu güzellik;
Gözlerin elâ,
Tepeden tırnağa
Yüreğimde kaynamış
Süt mısır
Gel diyor gülümseyişin
Ye beni, ısır;
Ka(y)natmadan,
Başımda püsküllü belâ...


Şaban AKTAŞ
12.11.2016



(*) Şair Sabahattin Derman


Fotoğraf: Özçekim