VAGON
Sen hep giden ol ben hep kalan
Sen gittiğince doğru, ben kaldığımca yalan.. Beklerim ben kokulu gölgeni sabaha dek Yeter ki sen ellerini düşlerimden çek Gelmezsen belki kızıl yanarım Bedenimi korlarına banarım O zaman kavrulsa da ruhum hasretinden İstemez yine de çözülmek ruhum esaretinden Gönlüm vagon vagon sana aşk getiren tren sesi Uyan umarsız uykundan rüzgarların prensesi Küllerimi yine sen savur fırtınan da boranın da Ak düşünce aşklarına olmayacak soranın da Yok olsun diye savur bu meczubu, ummanlara denizlere İbret olmalıyız belki aşka susuz genizlere Belki bir çakıl taşında can bulur yine bedenim Sen bir yosun ol yanımda diye dua edenim Ben ruhumu bir serseri dalga ile silerim Onu da tertemiz bir kumsalda sen bulursun dilerim |