İnsanlığın Katili
Yatağımdan önce gökyüzünü
Sonra karşı sokağı izledim saatlerce Gündüz ki yağmurdan kalan su birikintileri üzerinde bir yangın sokak lambalarından Sanki bir çocuk geçmiş az önce Cebinde umutsuzluğuyla yakmış bütün sokağı Sanki isteyip yapamadıklarımı yapmış apar topar Şimdi saat gecenin kör yarısı Ben her gece bu saatte sırt çantamı alıp gidiyorum Olmayan yerleri Olmayan insanları Gerçekleştirilmiş ütopyaları görüp Geri dönüyorum dünyanıza Aksine çizilmiş resminize bir daha sövüyorum. Binlerce güneşi söndürmüşsünüz soğuk ellerinizle Adamlar, kadınlar ve çocuklar yitip gitmiş Kabre kadar sürecekse bu acı Gelin beni öldürün bu gece Bin öldüğüm yetmedi Bir daha Ama bu son olsun Dikkatli olun Beceriksizleğe fırsat yok Başaramazsanız eğer Yakıp bir gün gökyüzünü Kızıl-Mavi alevler üzerinden yükselip Güleceğim çaresizliğine Gözyaşlarımı dileneceksiniz Hatta tükürmemi suratlarınıza Güleceğim çaresizliğinize Ve herşeye rağmen İnsanlığın katili olacak adım. |