Sensiz geçiyor mevsimler
Dakikaların bile sensiz geçmesini istemezken
Çok ihtiyacım var sana
Oturup bir kahvede yudumlarken kahvemizi
İçimden geçenleri bir bir anlatmak
Seneler sonra gözlerine bakarak
Sevinç gözyaşları arasında
Ey sevgili nede heyacanlıydık
Birbirimizi gördüğümüzde
Çocuklar gibi saf ve temiz duygularımızla
İleriye dönük umutlarla.....
Şimdi sensiz her taraf boş
Sonbahar mevsimi gibi
Oturduğumuz yerlerde yeller esiyor
Yağmur taneleri düşmüyor başıma
Sımsıkı sarılan yok üşümesin diye
Pamuk gibi olan ellerini arıyorum
Tutmak için
Başka eller düşman bana, bende başka ellere
Kapanmıyor içimde sensiz açılan yara
İstersem dünyada tüm hekimleri ara
Çok ihtiyacım var korkuyorum kendimden
Bir gelebilsen uçarım
Uçarım sevinçten
Sensiz geçiyor mevsimler
Anlarımın bile sensiz geçmesini istemezken
Bugünlerde sen kapladın sanki etrafımı
Koşuyorum sana doğru koşuyorum
Havada kalıyor uzattığım eller..
Sami Yüce 04/11/2016