İki Kafadar
Biz iki kafadar
Dağ başında bir köy evinde Mum ışığında kitap okur Şiir yazar şarkı söyleriz Bazı akşamlar pencereden İzlerken gökyüzünü İçimiz ürperir Sonsuz evrendeki küçüklüğümüzden korkar Bir toz bulutunun bile bizden büyük olduğunu düşünürüz Ve on dakika sonra Mum ışığının romantikliği geçince Tüm küçüklüğümüzü unutup Belki de hiç göremeyeceğimiz yıllara ait Düşler kurarız. |