ARKADAŞ
Çiçeğin yağmura özlemi gibi
Hasretim ben sana gel be arkadaş Ayaz gecelerin karanlığında Dostluğun şerbetini ver be arkadaş Sen bana kardeşlik, dostluğu verdin Sana canım feda yoldaşım derdin Ekmeğini sofranda paylaşıp yerdin Bu gece benimle kal be arkadaş Ayrılmaz yıllarca bizim yolumuz Ne olur bilinmez gayrı sonumuz Kuru ekmek, soğanla doyar karnımız Dostluğa, kardeşliğe gel be arkadaş Şiir: Şaban Köseoğlu |
Kalemin susmasın
___________________________Selamlar