Araf'ımızıAraf’ımızı Sonunda kararır yüzler, Yolculukdan döner gözler. Çok isteriz fazla ömrü, Azraile geçmez sözler. Toplar kullar malı mülkü, Doldururlar yeri göğü. Araf’da nasıl taşınsın! Çok ağırdır onun yükü. İnsan vampir ’iki gözüm!’ Ona geçmez benim sözüm. Zalım çocuk kanı içer. Araf’a kalıyor çözüm. Dinle ’iki gözüm’, dinle! İşin olmasın zulümle. Araf’ımızı düşün de, Geçip gidelim seninle. Ben bilmem ki, derim işte! Çıkarım yoktur bu işte. Maksat Araf’da gülünsün, Benim gönlüm bu görüşte. 02.10.2016 BEN BİLMEM |