Oku! Beyaz Çakıl Taşı------------------------

Düştüm yüksekten bir yalçın kayadan
Doğdum esirgesin Yüce Yaradan
Bir kaya parçasıydım dik yamaçta
Bilmezdim aşağısı ne amaçta
Annemin kehaneti düşünce olacaksın
Varlıksan zamanla solacaksın
Sellerle yuvarlandım dereye ulaştım
Düştüm bak neye bulaştım
Eğilip bükülmezdim koptuğum yerde
Sürünüyorum diplerde, kayalık nerde
Sürüklendim gittim dereden nehire
Düştüm yaşam denen neşeli zehire
Vurdum sellerle diğer taşlara
Ayrıldım benden birçok kardaşlara
Sular çarpıyor yüzüme gözüme
Bağırıyorum ama itibar yok sözüme
Kudurdu su vuruyorum taşlara
İnsan olsaydım vuracaktım başlara
Oturuyorum su yatağında ağırlığımla
Oku! Oku! Diyor duymam sağırlığımla
Baharda başlıyor suda yine coşku
Korkuyorum imanımda yok kuşku
Birkaç mevsim nehrin yatağında
Kışlar sakinlik baharlar atağında
Sular seller bilinmeze götüren
Ne kadar bağırsam da süpüren
Çarpınca köşelerim kırık kalmamış
Bir amacı var yaratmış salmamış
Olmuşum sonunda Beyaz Çakıl Taşım
Uykunun haricinde belki milyon yaşım
Kimi sıkıntıdan çatlıyor olduğu yerde
Kimi dönüşüyor vura vura tek ferde
Ölüm zerre bana, çilem ebediyet
Ezelden gelirken verdiğim şekil Medeniyet
Cansız diyorlar inanma Allah yaratmış
Çakıl demiş harç demiş insana aratmış
Her zerrenin var Kainatta amacı
Oysa ne rahattı dağda Annemin yamacı
Şimdi bir eşikte insanlar beni aşıyor
Eşik olup insana hizmetli yaşıyor
Tüm geçtiği yol gözünün önünde
Hala bilmiyor varlığı ne yönünde
Bir gün üstümde biri varıyor secdeye
Tanımıyorum ama benziyor abideye
Seziyor kalbinde yaratanın azametini
Hatırlıyor o zaman annesinin kehanetini
Cengizesgin19102016