Perçemi karalım, Yine yoksun düşümde. Yaktığım kınam solgun, İçimde sana ait türküler suskun. Çözüldü beliklerim birer birer. Ey dağların ardındaki yiğidim; Sevmeyi sen öğrettin bana, Unutmayı öğretme. Ey avuçlarımdaki duam; İçimdeki sevdanı ağlatma. Bıraktığın yaseminler kokmuyor, Papatyalar boyun büktü. Kanadı kırık serçeler gibi Dam altında koma, Güz sancılarına salma, Öksüz tene tuz basma… Gel! Tut ellerimi! Yalnızca seyredeyim sessizce seni. Başıboş yele sarma. Bu ölümsüz sevdayı gül dikenine asma Andıkça adını anayım. Perçemi karalım, Gönlüne sevdalım; Sakın bu aşkı Bir hiç uğruna öldürüp Matemine salma. Al yazmamı yele verip Kara yazmamla ağıtlara el sallatma ______Ekim 2016__________ ____Sevil.Ö.Dinler____
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
PERÇEMİ KARALIM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
PERÇEMİ KARALIM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Beni çok bekletme,
Yaralı gönlümü sensizliğe itme,
Sen çok değerlisin bende...
Güzel şiirinize hediyemdir değerli üstadım