SENİN GİBİ SUSTUM SONUNDA …Seni ne zaman ki tanıdım; O günden beri sana benzemeye başladım… Biteviye sana dönüşüyordum; Önce senin gibi baktım, Sonra, senin gibi görmeye başladım. Senin gibi düşünmek, senin gibi özlemek ne güzeldi… Senin gibi itidalli, hoşgörülü, iffetli olmaya başladım; Sen gibi olmuştum; bütün vasıflarımla… Sadece cinsiyetimi koruyabiliyordum Sana benzemeyen bir buydu, bir de gevezeliğim. Sonunda sustum Sükûtumu da senden aldım aynen, Ve ebediyen susturdun beni bu hasletini de giydirerek. İyi mi oldu sanki Acep !!! |