HEP SEN VARSIN
kuşluk vakti olanda
güller güzel kokanda yol yolcusunu soranda gün karanlığı boğanda can yoldaşını arayanda bir soru duyulanda hep sen varsın pus dağlara inende dalgalar kıyıları dövende gece güne çökende suskunluk dile girende nedenini düşünende ilk aklıma gelende hep sen varsın can cana kıyanda yanlışı doğru sayanda boşa onca beyanda bala ahu koyanda söze çoktan doyanda suç kime uyanda hep sen varsın niyet ortaya çıkanda kahır ruhları yıkanda acı sessiz kalanda yara sürekli kanayanda darbe yüreğe vuranda sevda azıcık sızanda hep sen varsın |