Günümüzün fırıldak insanlığından çok utanıyorum
Ne asalet kalmış,ne öz
Ne fazillet kalmış ,ne arif söz Ne medeniyet kalmış Nede ,vicdanı aşılayan köz Nede, gerçekleri gören göz Havada uçuşuyor argo, kem çiğ söz Mamafi, ,,,Günümüzün insanlığından utanıyorum El etek öpme yarışında, günümüzün insanlığı Hayat kabus,sarmış herkesi kıyamet,endişe kaygı Küçüğe sevgi hiç yok,tozlu raflarda büyüğe saygı Adam gibi adamdı,baba adamdı,söylemi tarihe karıştı Yalakalık,kin,kibir,öfke,arsızlık,hırsızlık çizmeyi aştı Adalet yok,hukuk yok,ilim irfan, yüksek ahlak hiç yok Kan gözyaşı,feryaat,figan,işkence,dalkavukluk revaçta İşimiz kalmış Allaha Mamafi ,,,Günümüzün insanlığından utanıyorum Toplumsal yaralara bir neşter atsam,bin ah duyuyorum Eğri oturup, Vicdanımla izanımla cesaretimle doğruları kaleme alıyorum Her geçen günü,asil,soylu,asil,bilge insanlığa ziyan sayıyorum ŞU cehaaletin cenderesinden, mazlum insanlığı kurtarmak için Çare arıyorum Mamafi ,,,Günümüzün fırıldak insanlığından çok utanıyorum ______Şair 67______ Ali Cemal AĞIRMAN |
Kaleminizden dökülmüş, güzel bir şiir, Yüreğinize sağlık
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…