YAZ ORTASI
yaşadığım en güzel an
ayrılık çekip gözlerin, giderken gözlerimde sırtını geri dönmeksizin, yürüyüşündü yan yan... sarmaşıktın beynimde, bahar dalı bir yılan; benek benek çöreklenmiş benliğimin köşelerinde sevgimdi halkalanan... ölümsüzce düşlerde, üst üste dizili kıvrılan belkemiğin, bir tutsaklık zinciri omurlarından beni saran... pırlanta gibi yüreğin sabır dolu günlerin, özlem yüklü gemilerinde okyanusları aştın fırtınalarla boğuşarak köpük köpük emellerin, tutuşan çemberinde boynuna doladın, kutsal tertemiz ellerinle beni... gözlerimde demirleyip, gözlerinden prangaları inip gittin merdivende; bir küçük in-ce -y(ı)lan hem gerçek hem yalandın, kendine akıttın zeh’rini bende bıraktın sevgini... giden geri gelir mi, açtım pencereyi; bakakaldım; iliklerimde alevli dansın yürüdün yokuş yukarı başaklarda yangın; ’eridi dağların karı’ için için yaklaştın, karıştın gökyüzüne yalvarış, yakarıştın... kıvrım kıvrım yalazların, kıvrandıran poyrazların senden bana arta kalan yaz ortası yüreğim; yanıyor hâlâ... Şaban AKTAŞ 28.09.1996 |
bir başka güzel hocamın kaleminden şiir okumak.oku ders al.kendini bul.
ve unut sevda yanığını.