KIR KAHVESİNDE
Baktım da karşıdan gülüm geliyor
Çayda dem vaktidir kır kahvesinde Yıllar sonra ilk kez yüzüm gülüyor Göz de nem vaktidir kır kahvesinde Seyreyle çevreyi, yeşil, al’ını Terk ediyor yaprak, ağaç dalını Omuzuna koydum, aşkın şalını Akşam şem vaktidir kır kahvesinde Saç üstü gözleme yanında ayran Bakarım canana, ben hayran hayran Gönül sevdan ile eylerken seyran Aşk’a ram vaktidir kır kahvesinde Tatlı bir huzur var, baktım da gülde Bülbül serenatta, gül açan dalda O kızıl saçların, savrulur yelde Saçta sam vaktidir, kır kahvesinde Sevmeyen ne bilsin, seven halinden Bir bergüzar ver yâr, saçın telinden “Ah neyleyim gönül, senin elinden” Gülay tam vaktidir kır kahvesinde Dedim ki gülerek, geçsin bir günüm Anı da yer alsın, bu güzel anım Meğerse gördüğüm, rüyaymış benim Şimdi gam vaktidir, kır kahvesinde Tutup ellerinden, sevdiğin söyle Mutlusun biliirim, bir bardak çayla Lüzumsuz da şeyda, olurken böyle Bu gün nam vaktidir, kır kahvesinde Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Kır kahvelerindeki boş sandalyelerde...
Yüreğine sağlık değerli üstadım
ESENKALINIZ ...