Bul beni
eskiden güzeldi derler şairler
gelsin birde bana desinler neymiş o güzel olan şey ? ölümün varlığı kirletti bir kere varlığı. ama ölümsüzlük de kirletti düşünenin düşünmesi kadar bu iğrenç yerde yaşamak dert ölümlü olduğun için bir yerlere şükret. alışık değilim hiçbir şeye ben insanlara, doğaya, aşka ve tanrıya bana göre değil bu şeyler ben bu çılgın karanlığa sattım kendimi. çalan şu şarkı mahvedemez beni şu öpüşen gençler hasrete sürükleyemez beni birine, bir şeye ,eski bir hatıraya, kimse diyemez ki, işte sen busun diye. varlığın şarabı yokluğa sattı beni yokluk köle yaptı varlığa attı beni benim halim varla yok gibi değişik işte, hem namuslu hem orospu gibi. bu yokluk dünyası iğrenç yıldızları, evrenleri pulsarları geç bu dönekleri ışıkları geç ileride bir karanlık var, orada bul beni. |