GÖZLERİN
Sevdanın romanına, hicranımı yazarken
Dildaşım oldu benim, o buğulu gözlerin Hasretini yüreğe satır satır dizerken Sırdaşım oldu benim, o buğulu gözlerin Aşk yolunda bi çare dertli dertli gezerken Kıymetli tatlı candan sabah akşam bezerken Yaşarken, topraklara mezarımı kazarken Yoldaşım oldu benim o buğulu gözlerin Yokluğun ateş olup şu sinemi yakarken Hasret dolu gözlerim resimlere bakarken Ağlayan yüreğimden, can kafesten çıkarken Dertdaşım oldu benim, o buğulu gözlerin Sensizlik kor içimde sanki bir gün batımı Madem yoksun neyleyim kır bu gönül tahtımı Aşkınla parlatırım zira kara bahtımı Güneşim oldu benim o buğulu gözlerin... Kasım EDİZ |
Kutlarım yürekten .Sayğılarımla.