ŞARILIŞ
Kanadı Kırık Bir Kuş gibiydi ,
Çaresiz ve kimsesiz Herseven bir yanını incitmiş Ve Uçmaya hasret kalmıştı özgür maviliklere … Boynunu büküşü Yaralarımı Sen sar der gibiydi Korktum aslında önceleri Bir yarada ben açmamalıydım Dokunamadım … Ve Feda edercesine kendini Öyle bir sarıldı ki tüm gücüyle Yüreğimin hiç öyle titrememişti Sanki tüm benliğimi ve ruhumu Ele geçirmişti … Biliyorum O Hür maviliklere Aşıktı Ve O Aşkı Belkide ilk kez Benim Sıcağımda tatmıştı Bende Sarıldım , Hemde Öyle bir sarılış ki bu Sanki Yer ve Gök Birbirine Kavuşmuştu … *Metin Gül__ |