Çaresizlikte Acının Dili Yok
Gözlerimi tuttum bu sabah avuçlarımla
Kirli bir siyaset vardı haberlerde Yüreğim kanadı darmadağın gözlerimde Şehitlerin tabutunun başında ben öldüm Bu mudur uyumak uyanmak arasında yaşam Sudan sebeplerle içi boşaltılan bir cumhuriyet İktidarla mağduriyet kelimesi bu kadar çok anlamlandırılamamıştı Kör sağır dilsiz duyarsız yargısız bir toplum El ele kol kola yürüyüp koyun koyuna uyunurken Yap işlet devret bedelinde nerde merhamet Ucuz ölümler ülkesiyiz beş para etmez dirilerimiz Kaygılarımızın umudu tükenmekte gün be gün Adım atılmıyor kaldırımların köşe başlarında Eğitilmiş iş gücü evlerin karanlık odalarında Toplumsal ölüm kol geziyor eğitim bilim sanatta Çarşı Pazar satılık kiralık fiyatlar cep yakıyor Anlayış duyarlılık bu neyin yoksunluğudur Evlerimizin üstünde yas bulutu dolanmakta her an Maneviyat ayaklar altında ezilmekte her gün Alıştırılıyoruz acıya yalana talana kana Safını belli et ya bi taraf ol ya bertaraf Varlığın iki dudak arasında ölüm kalım Aş iş namus yoksun ve mahkumsan Çaresizlikte acının dili yok 16-10-2016 cemal karsavran |
Günümüzün siyasi, sosyal, psikolojik gri ve siyah renklerini resmetmişsiniz şiirinizin tuvaline.
Acı ama gerçeklerin renkleriydi.
Şair iç sesini dışa vurmuş.
Tebrikler.
Selam ve sevgilerimle