YOLUN SONUYürüdükçe yolum dönüyor başa Doğduğum gün gibi giryanım şimdi Mevsim güze vardı neylesem boşa Toprağa yaklaştı bir yanım şimdi Düz yolda yürürken yetmiyor nefes Beden tamam diyor bitmiyor heves Söze başlayınca kaçıyor herkes Çekilmez biriyim zor yanım şimdi. Yıllardır emanet taşıyan hamal Bu gün görevini eyledi ikmal Nerde mevki makam servet rütbe mal Libas da ziyade üryanım şimdi. Akıbet ne olur bir tek merağım Kul Hakkı der sanma bundan ırağım Rabbimin lütfuyla en on durağım Çiçekle bezensin her yanım şimdi. |