Kalem ve ÇayKalem ve çay Her gece yalnızlık durağında İnsanı, kararsızlık çizgisinden alır da Hayal köprüsünü bir bir aşırır Ta ki umut kapılarının diyarına Sürükler ha sürükler Ve gece dönerken yıldızlardan Dikensiz kokuların rahiyasında Sabaha, bir şiir daha İmge imge sıralar kağıtlara Kalem yorgun Çay bitik Bir hikâye daha Kalır hatıralara Özcan Çırak |