BEN SENİ YAŞIYORUMKâhta’m senin hallerini, Kahtanet’te okuyorum… Kar kaplamış yollarını, Resim resim görüyorum… Kâhta’m gelinliğin beyazdan, Mersin’de üşüyen benim… Yerler buz kesmiş ayazdan, Yere düşen benim tenim… Kapanmış tüm köy yolları, Çaresizliği yaşıyorum… Tanrım hasta etme kulları, Açtım ellerimi duaya başlıyorum… Odunsuz kömürsüz odalarda, Yorganın altına giriyorum… Buz gibi soğuk havalarda, Seninle birlikte titriyorum… Ocağı yanmayan mutfakta, Çocukları ben avutuyorum… İnsanlığın beşiği topraklarda, İşsizlikten ben utanıyorum… Cantekin der; Kâhta’m benim, Sen gülünce ben gülüyorum… Ağlayınca yoksul yanım, Seninle birlikte yanıyorum… |
çok güzeldi yüreğiniz var olsun hocam
beğeniyle okudum kutlarım saygılar.