HİSSETMEK...
HİSSETMEK...
Ağlarken güler mi kalbi insanın, Arşa dayanır mı? Yürek isyanın, Bağrına girmiş yanar mı? Canın, Acıyı ve tatlıyı heran hissetmek... Yürü kader bir, yüzüme gülsen, Yardan ayrılınca ki halimi bilsen, Ölünce mezarım başına gelsen, Aşkı ve ızdırabı içten hissetmek... Garip bir haykırış ve teselliyle, Divana yürürken iman ehliyle, İnsaf ve izanın gönül dahliyle, Derdi ve belayı ruhta hissetmek... Yara ve yanlışla helalleşmek var, Temmuz sonunda yağar ise kar, Acıyan bu kalbini dağlar ise yar, Şafağı ve nifağı derin hissetmek... Köleyken eylersen başa efendi, Yoksula, fukaraya işler ise fendi, Kükremiş sel olup yıkarsa bendi, Yıkık,viran olmuş gibi hissetmek... Dokununca ellerin,dilin yanarsa, İnceden inceye yaran kanarsa, Toplansa hakimler cezan onarsa, Sehpaya ve ipe çıkmış hissetmek... Yalana dolana olmuşsan yoldaş, Atılınca menzile yetişmeyen taş, Bunca marazaya neylesin ki baş, Muhtaç,biçare kalmış hissetmek... Şeyhim;Derki bağır çıkarsa avazın, Ne kışın kış olabildi nede ki yazın, Teline dokununca çalmazsa sazın, Kısmet ve talihi yokmuş hissetmek... Nurettin GÜLBEY Saat : 22.22 10.10.2016 Yalova |