SERZENİŞ
Ağaçları yakılmış
Ceylanı vurulmuş orman hüznü benimkisi. Herkes kendi külünü bırakırken kendi yangınından Kim duyar ağlasam şimdi? Kim işitir sesimi? Hangi ceylan yurt beller orta yerimi? Hangi ağaç tohum döker alazlanmış toprağıma? Uçurumlar yutsam şimdi Başlasa iç kanamalarım. Boz toprağımda ağıtlar yükselirken Nafiası mümkün olmayan enkazlara gömülü O ceylan çıkıp gelir mi vurulduğu yerden? O ağaç filizlenir mi tekrar küllerinden? Ana rahmi gibi sıcak, Ve ak sinendeki huzur vurur mu kuytularıma? Off! Ceylanı vurulmuş orman gibiyim. Ormanı yakılmış ceylan gibi çıplak Ne derseniz deyin İnceden dertliyim... Vedat Yaman |
.................................................. Saygı ve Selamlar.