Gökyüzü ve yıldızlar
Hepside bizimdi bir zamanlar
Seyrederken sonsuzu yaşardık
Uzatsak dokunacaktık sanki
Üflesek dağılacaktı hepsi
Uzak değildi ki hiç biri
Uzaklık bizim düşüncelerimizdeydi

Gökyüzünde parlayan yıldızlar gibi
Kaydı gitti sevgimiz
O olmadan yaşayamam derdim
O olmadan anlamsız her şey
Nerden bilebilirdim ki
Sonbaharda ayrılacak yollarımız

Sensizlik bir zulüm
Sensizlik bir zehir
Sen sevgimi görmezden geldin
Gözlerim anlatıyordu oysa
Titreyen ellerim söylüyordu
Seninleyken kızarırdı yanaklarım
Bilmedin işte bilmek istemedin
Gözlerine dalardım uzun uzun
Şimdi sadece çok özlüyorum

Bir sonbahar günüydü
Günlerden bir cumartesi
Üstünde gül kurusu bir elbise vardı
Bir broş parlıyordu elbisesinde
Saçları toplanmıştı özenle

Elini uzattı yavaşça
İsteksizdi hiç konuşmadı
Hoşçakal dedi belli belirsiz
Trenin buharı her tarafa yayılmıştı
Aklımda bir sürü çıkmazla yavaşça uzaklaştı

Bu kadar zalim olamazdın sen
Bu kadar acımasız
Seni sevdiğim için hiç pişman değilim
Güle güle git
Sen hep mutlu kal