SEN DE GİT HERKES GİBİ
Sen de git herkes gibi hiç nedamet duymadan
Bakışına kanmadan, gülüşüne doymadan. Tam en güzel yerinde bölünmüş bir düş gibi Canlı cansız bir umut doğarken ölmüş gibi. Dizlerimin üstüne öylece yığılsam da Cam kırıkları gibi etrafa dağılsam da En ıssız caddelerin tedirgin loşluğunda Öylece bırak beni bir hüzün boşluğunda Sen de git herkes gibi, arkana bakma bir kez Çiğne geç aldırmadan ayaklar altında ez. Madem bitir her şeyi bir iz bile bırakma Ardında bir muamma bir giz bile bırakma. Sen de git herkes gibi ciğerimi sökerek Yangın yeri sineme kızgın lâvlar dökerek. Tesellisiz dertlere dûçar etsen de beni Per perişan eyleyip nâçâr etsen de beni. Ceylan bakışlarına gözyaşım pınar olsun Varsın da ahvalimi el âlem kınar olsun. Sen de git herkes gibi hicranıma aldırma Düştüğümü görsen de sakın dönüp kaldırma. Bir yangın sonrasını andırsa da küllerim Resmine bakıyorken titrese de ellerim. Son arzumu sormadan son söz hakkı vermeden Gözlerine bakacak bir göz hakkı vermeden. Avuçlarıma biraz deniz kokusu bırak Sonra uç ellerimden yıldızlar kadar ırak Sen de git herkes gibi sen de herkese karış İçini acıtmasın bu sedâsız yakarış. Hasan Hüseyin YILMAZ |
Belki bir gün değişir de gelirsen
Kaybettin beni bulsansa bende kendini göremeyeceksin asıl olan asıl kalan bu
Kutlarım
Saygı ve selam ile