ŞU ÖMRÜM ZİYANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bak şu gözlerimin altı çürümüş
Seven bu kalbimi hüzün bürümüş Yâr’ini sevenler almış yürümüş Sanırdım gidenler geri gelecek Gel desem bilirim Yar gelmeyecek Bezdirdi canımdan bu gönül durgun Yüreğim kan ağlar yemişim vurgun Kaldırmaz bedenim dizlerim yorgun Heves bırakmadı yürekte Aşk’a İçim kırık dökük şu ömrüm ziyan Benim de hakkım var suçum bilmeye Hasretim yıllardır içten gülmeye Huzurun niyeti yok bana gelmeye Gözüm açamadım doymadım meşke Çıkar yol kalmadı şu ömrüm ziyan İşte budur işin esası aslı Bi-çare yüreğim kederli yaslı Kapandı yaşamın verdiği faslı Benimde olsaydı hep dedim keşke Kimdir bu sebebim şu ömrüm ziyan Azrailin yoktur asla şakası Bellidir saati belli dakkası Toprak’la kapanır Ecel makası Şimdi hüzün doldu bu viran köşke Sonbahar tez geldi şu ömrüm ziyan müzeyyen yavuz |