ÖMÜR DEDİĞİN
Ağlayarak doğar insan ellerde,
Ne yürür ne de emekler yerlerde,
Arar durur emziğini nerlerde,
Ne bulursa ağzına sokar insan,
**
Aç iken ağlar tok olunca uyur,
Onbeşinden yirmisine tez büyür,
Bekar iken geç sofrasına buyur,
Evli iken eline bakar insan ,
**
Otuzunda yemez bakar oturur,
Ter döker evine ekmek götürür,
Ekmeğini katığa denk getirir,
Kazandıkça cebine sokar insan,
**
Kırkına değince kırka bölünür,
Baba anne çocuklara gülünür,
Kızın oğlanın kıymeti bilinir,
Her şeyi kafasına takar insan,
**
Ellisinde torunları elinde,
Ne verirsen hep ellerin dilinde,
Düşünürsün kuşak durmaz belinde,
Yavaş yavaş kulağını tıkar insan,
**
Altmışında köşelerde büzülür,
Torunlar oynarken bakar süzülür,
Hayat film gibi gözüne dizilir,
Isınmaz sobaları yakar insan,
**
Yetmiş olunca yere doğru bakar,
Ağzın burnun durmaz su gibi akar,
Torun bile geçerken tokat çakar,
Konuştukça canını sıkar insan,
**
Seksene merdiven dayarsa yaşın,
Açılır yavaş yavaş gözün kaşın,
Artık ümidin kalmaz biter işin,
Çekilir bir kenara çıkar insan.
**
EBUZER OZKAN 23/01/2016