Şiir benim hayatım gücenmesin hayatımŞu hayatım boyunca çok şeye verdim ara Şiirle beraberim gençlikten bu yaşıma Kalemim hep yaz diyor yaz ki huzuru ara Yazdığım her kelime karıştı göz yaşıma Gençlikte yaşadığım tarihte zor devirdi Yağmurlardan kurtulup bugünlerim de yaz’sam Maziden çizdiğimdir kimler ne çam devirdi Dünyayı ağlatırım olan biteni yazsam Yıllarca çile çektim için için kanadım Yüreğimin izi var saçlarımdaki kırda Şiir gibi yar sevdim oldu kolum kanadım O nazenin bir çiçek eşi bulunmaz kırda Belki çok şey öğrendim dertle yandım yanalı Bazen yemyeşil oldu bazen kurudu bağlar Omuzladım dünyayı ya mıh düştü ya nalı Acıyı mesken tutan her dem karalar bağlar Dünyaya bir hal olmuş ağlayan çok gülen az Gök şaşkın deniz taşkın bulutlu yüce dağlar Herkes bülbül kesilmiş herkes eder güle naz Nazı çekilmeyince feryat yüreği dağlar Şiire dökülürse kalplerimizi yakan Gün gelir ki bir melek gözdeki yaşı keser Sökük düğmen dikilir kavuşur iki yakan Dünyanın devranı bu sap döner döner keser Mehmet Fikret ÜNALAN 05 Ekim 2016 Saat 13.20 |
Huzur vereh gönlün, şiirde uzak kalmasın...
............................................... Saygı ve selamlar..