Zeytin ağacıyım hayat doluyum
Tufan sularını süzen dağım var
Bilsen kaç bin yıllık Anadoluyum
Toprağın terinden sızan yağım var


Gölgemde oturan fakirler geçti
Nice şah sultanlar ne pirler geçti
Dalımda yuvadan güvercin uçtu
Sevgi barış huzur yazan çağım var


Fenike’den çıktım Mısır’a doğru
Milattan önce Bin asıra doğru
Yaklaştım çul ile hasıra doğru
Çanak çömlek tava kızan yağım var


Şiddetli lodoslar dalgalı esti
Kaptanlar, forsalar ümidi kesti
Deryalar dibinde kaç kırık testi
Süngerli yatağım çok batağım var


Cennet-i âlânın meyvelerinde
Gariban sofrası yer mendilinde
Gecenin ışıyan yağ kandilinde
Kara çadırlarda dert o(r)tağım var


Aktaş her dem yeşil zeytin yaprağı
Yaprağına düşer güz yağmurları
Düş ile eriyor yüreğin yağı
Bir de ’’zeytin gözlüm’’; ozan çağım var


Şaban AKTAŞ
29.09.2016