41-2.Şiirin hikayesini görmek için tıklayın İnsan evladı rahmetli dedemin vefatının 41.gününde ona saygı ve hürmet ile bu şiiri kaleme aldım.
41-2.
Hayaller kırıktı Üstelik adları Uçta değildi Bir hatıra bin satıra bedeldi Düşler dağınıktı Üstelik yanındaydı Duayla değildi Bir dua bin nasihata eş değerdi Şimdi bir ağlama köprüsünde yargılanış başlıyordu Şimdi bir dağlanma sesinde yok oluş başlıyordu İlk 41 aşkın sesiydi ama ikinci 41 ölümün iziydi Gözlerinde Gönlünde İşlerinde Ve sessizleşen seslerinde Sessizce kadre.. Seslice gönle.. Dokunuyordu geçen gözlerindeki her sure, Dokunuyordu geçen sözlerindeki her süre, Kaybedişi yazıyordu kader alnına çivili taşlarıyla... |
sevenlerinin başı sağ olsun...selamlarımla.