MAVİ UMMAN
Bir çift mavi umman,
Aksediyor otonun camında Gözlerimi süzen, mavi umman. Gözlerim derinliğinde, Mavi ummanın. Coşkun hayalimde neler, neler Cep delik, cepken delik; Başım dönüyor fellik, fellik, Cepte yok tek metelik. Kaybolunca altında gölgenin, Başlıyor sonsuz öfke, keder. Sonra duran oto, Son bakışlar, Ve kuruyan ummanın kalıntısı, Yorgun, üzgün adımlar, Ve ayrılışlar. Sanki her şey yalan, Baki kalan, Bir Boğaz gezisi Hatırası.. Üsküdar-1958 |