SESSİZLİKTE Kİ SENSeviyorum sessizliğini, Sessizliğine çarpıp dönen çığlığımı. Yokluğunun, ayaklarının üzerinde dimdik duruşuna bakıyorum, Tüm halimden belli değil mi sessizliğim? Ya, senin terk edişinden, yada sırtımda ki hançerin sızısından lal halim. Sen gitmişsin benden, Sensizliğimi alıp, sessizliğine katmışsın. Her harfinde hece,hece hissettirmişsin ki sessizliği, Adın sadece kütüphaneler de geçer olmuş. Sessiz oluyorum. Ünal 28.09.2016 |