Yalnızlık ve senin vuslatın
yalnızlık ve senin vuslatın
bir ırmak çocukluğuna hareket ederken bir bulut geçiyor avuçlarımdan bir ışığı beklerken karanlık mum alevinde coşuyor yalnızlığım Bir karamuk çalılığının gölgeliğine hayranken Senden kalan geçmişime bir bulut gönderiyorum Ama sen gezme üzerinde bir kutup soğukluğunda üşüt ruhundan çıkıp giden azapları bir nehir aksın en uzun şarkısında vedaların bir yol alsın gönlünden vuslatlara açılan bir sen yıkansın gözyaşlarımda benim bir acı gömülsün en dibinden tebessümlerimde Ve bir yeşil seccadede yıkansın günahlarımız başka dünyadan gibi görünen içe dönük acılarda ve sen olsun sevaplarımız bir minare uzanışında öpsün göğü son bir gurur şarkısıyla |