ADIYAMAN CANIMSINSende doğduk toprağını yâr gördük, Adıyaman saldın bizi gurbete… Biz ki orda tek nefesi kâr gördük, Biçti zaman aldın sensiz nöbete… Al güllerin bulanmıştır kokuya, Özlem sindi bedende her dokuya, Genç yaşlarda attın taştan sokuya, Gülüm aman daldın acı sohbete… Mazi oldu geçen zaman dilimi, Gönül dokur nakış nakış kilimi, Sen tarihsin artık taç yap ilimi, Sevdan yaman kaldın acı hasrete… Yâd ellerde yandık her dem gönülden, Sen sılasın haberin yok bülbülden, Bir demet sal lale nergis sümbülden, Ağlar keman çaldın derde zahmete… Cantekin der; Adıyaman yuvamsın, Bağım bahçem gölüm dağım ovamsın, Sen kardeşlik sen özgürlük davamsın, Dertli liman laldın bizim gayrete… |