Vur dedin de vurmadım mı
VUR DEDİN DE VURMADIM MI
Niçin bakıyorsun mahsun kırık kalbime tuz ekip Benimle muradımıza er dedin de ermedim mi Yaralanmış yüreğimden kıpkırmızı bir mil çekip Sevdamızın güllerini der dedin de dermedim mi Yetti gayri kara zulmün vur dedin de vurmadım mı Ağlıyorsun uzaklarda hasretimle tutuşarak Gece gündüz kabuslarda sorunlarla atışarak Sana bir haller olmuş bak gõlgenle de çatışarak Kibirleri tam ortadan yar dedin de yarmadım mı Yetti gayri kara zulmün vur dedin de vurmadım mı Vurdun kendini uzağa düştün çıkılmaz ağlara Yaraladın her yanını dayandın sıra dağlara Çağırdım gülüm her daim miskamber kokan bağlara Kanayan yaralarını sar dedin de sarmadım mı Yetti gayri kara zulmün vur dedin de vurmadım mı Neler çaldın bilirmisin o güzelim anlarımdan Arşa ulaştı belki de sızılarım yanlarımdan Uzaklaşmak mümkün müdür seni anan sanlarımdan Neden mecnun olduğunu sor dedin de sormadım mı Yetti gayri kara zulmün vur dedin de vurmadım mı Cerağların akıyormuş derelerde seller gibi Ateşlerin yakıyormuş viran olmuş iller gibi Ne dediğin bilinmiyor aklı uçmuş diller gibi Dertlerine deva melhem sür dedin de sürmedim mi Yetti gayri kara zulmün vur dedin de vurmadım mı Aramadın hiç sormadın derdim nedir bilemedin Gururu kibiri atıp sol yanıma ilemedin Gece gündüz ağlıyorum gözyaşlarım silemedin Sabır ile koruk helva kar dedin de karmadım mı Yetti gayri kara zulmün vur dedin de vurmadım mı Gücüm kalmadı artık çözülüyor diz bağlarım Gidiyorum uzaklara meskenim oldu dağlarım Kalbim oldu kırmızı kor mil çekerek hep dağlarım Hicran şapkasını yere ser dedin de sermedim mi Yetti gayri kara zulmün vur dedim de vurmadım mı Heyhat geçiyor hep günler avuçlarımdan akarak Anlamsız ayrılıklarla yüreğimizi yakarak Bilmediğim ne çok derdi kucağımıza yıkarak Vuslatın çelik yayını õr dedin de örmedim mi Yetti gayri kara zulmün vur dedin de vurmadım mı Yrd.Doç.Dr. Süleyman COŞKUNER |