mavili gizemli düşüm
sensiz yedi tepeli bu şehirde
gözyaşlarımla yokluğuna haykırdım , ey mavili gizemli düşüm. yangınlarımı duymazdın. emanetindi bana can veren. her gece hayaline sarılıp da yattım kaç kez yatağımdan sıçrayarak uyandım. boğazın derin mavi sularında boğuldum. sen uzak iklimlerde bizden habersiz hayata ben bir şiir besliyordum. şimdi hangi söze sığınsan da,bana anlatma.. ey mavili gizemli düşüm sen hep uzaklar da kal. yokluğuna artık alıştım.. sensiz yedi tepeli bu şehirde olur da gelirsen. yürüdüğümüz kaldırımlara sor beni, mazinin tozlu raflarına astım resmini.. parçalanırken ruhum ,duvarları yumrukladım. ey mavili gizemli düşüm beni bana bırak ,anılarda kal. |
BU GÜZEL ŞİİRİ YAZDIRAN MERT YÜREK HEYECANINIZ EKSİLMESİN…
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…