İçimden Bir Damla Aktı
Görmüş olan seni,
Nasipsiz mi kalır ey güzelliğin kendisi? Eğer cemalinin güzelliğinden bir parça alınsa, Çirkin mi kalır şu dünyada bakılsa? Gözlerim kör, kulaklarım sağır oldu, Sizsiz gidilen yolun hiçbir manası yoktu. Halbuki bunu gördüm çoktan, Ve ayrıldım kokunu içine çekmiş yoldan. Sana meftun olmuş aşıklar, Ve sönmüş nurundan bütün yıldızlar. Erimiş mum misali gören senin cemalin, Zeval olur aşkından da bırakmaz senin hayalin. İşte içimden akan bir mürekkep damlası, Sizin kalbimde açtığınız garip gönül yarası. |