BU DA GEÇER
Yaralar kabuk bağlar kalırsa bir iz kalır
Gövdesiyle birlikte baş yanmasın yeter ki. Emrihak, gönüllerde haklı yerini alır Kuruların yanında yaş yanmasın yeter ki! Hava gibi, su gibi; sevgi temel ihtiyaç Kalplerde huzur için insan vicdana muhtaç Olamaz bu diyarda; gözü, gönlü, karnı aç Kazanın dibi tutup aş yanmasın yeter ki. Daha şu gidenlerde neler neler yetişir Kelebekler uçuşur, dalda kuşlar ötüşür Rüzgârlarda başaklar nazlı nazlı itişir Memleketin toprağı, taş yanmasın yeter ki. Buğday nasıl ererse bilcümle de erecek Tasalanma, sonunu elbet herkes görecek Kimler dolu, kimler boş?.. Zaman karar verecek Umutlar kırılmasın, düş yanmasın yeter ki. Kalp çarptığı sürece yaşamaya vurulur Akşamla yıkılan gün sabah yine kurulur Bu da geçer, aldırma; bütün seller durulur İçindeki âlemde arş yanmasın yeter ki! 09 09 2016 Salih ERDEM |
bu mısra başlı başına bir kitap
hayırlı bayramlar