**
Hıçkırıklarım boğuyor gecenin karanlıklarını.
Sen varsın her damlasında,göz yaşlarımın.
İçimde,karanlık dehlizle uzanıyor,
Aşinası olduğum ıstıraplara.



**
Senin çelik parmaklıklı kalbinde,
Tutuklu kalıyorken sevdan,
Ben,aşka dair ne varsa yüreğimde,
Söylüyorum işte sana,cesurcasına.
Ama heyhat...biliyorum ki,
Yürek sesimi dinliyor,yalnızca İstanbul sokakları.



**
Biliyorum,sen olmasan içimde,
Sevda gemileri de olmayacak,
Yüreğimin engin denizlerinde,
Yelken açmayacak,sevda ufuklarına.



**
Senli düşlerimden uyandığımda,
Arıyorum kokunu,odamın tüm eşyalarında.
Ve hayalini,mehtabın cama vuran yansımalarında.



**
Tekrar tekrar,seni anlatmak istiyor bana,
İçimden gelen bir ses,beni efsunlarcasına.



**
"Ne kadar da güzel gülüyordu,"
"Nasıl da,pırıltılı kıvılcımlarla bakıyordu,"
"Düşsel güzellikteki,o ahu gözleri."



**
"Ne kadar da güzeldi,"
"İnci tanesi,ışıltılı göz yaşlarının,"
"Derin okyanusları andıran,gözlerinden dökülmesi."



**
Bense şimdi,göz yaşlarımı içime akıtıp ağlıyorum.
Ellerimde,senden kalan bir kaç solgun fotoğraf.
Bir ışık arıyorum,fotoğraflardaki hüzünlü gözlerinde.
Var mıdır benden,sana kalan bir şeyler diye.



**
Ne gözlerinin ışıltısında görebiliyorum izlerimi,
Ne de,yıpranmış bu fotoğraflarda hayalimi.
Düşünüyorum...yıpratıcı bir yeis sarmalıyor benliğimi.
İsyan ediyor,haykırıyorum sokaklara ismini.
Sen duymuyorsun,
Feryadımı dinliyor,yalnızca İstanbul sokakları.



**
Bir mevsim bitiyor sanki içimde,
Yaz aylarının,ışıltılı bu güzel günlerinde.



**
Sanki ruhum ;
Sararıp dökülen yapraklarıyla,
Sanki ağaçların,çıplak yalnızlığında,
Sonbaharın hüznünü,bir yorgan gibi çekiyor,
Sensiz gecelerimin yalnızlığının üstüne.



**
Yoksa,düş müydü bu aşk,bu sevda ?
Yoksa,hayal miydi gözlerin ?
Yoksa serap mıydı ?
İsmin yazılıydı,kalbimin duvarlarında.



**
Özlemlerim birikti yıllarca.
Acı hasretler,ruhumu kavurdu.
Bekledim hep umutlarla,
Sonu belki,vuslat olurdu.



**
Ama işte,çırılçıplak soyundu şimdi ruhum,
Hasret,özlem,acı ve hüzün,
Senden geriye kalan ne varsa.



**
Anladım ki ;
Yalnızca,benmişim bu sevdayla kavrulan.
Benmişim,yalnızca duvarlara konuşan.
Bunu bir ben duydum,bir de sen İstanbul sokakları.



**
Anladım ki ;
Sevda,aşk hasretlerle kavrulmak,
Özlemlerle tutuşmak,
Hüzün yağmurlarıyla,zırıl zırıl ıslanmakmış.



**
Anladım ki ;
Sevda,aşk...yaşamakmış..!
Bunu,bir ben anladım...bir de sen,İstanbul sokakları..!


Tuğal KÖSEMEN
08.Eylül.2016