Gözlerim,
gözlerinin saklambaç arkadaşı;
Göz göze gelmemek için bu heyecanlı telaş.
Aynı odada nefes almak seninle,
konuşurmus gibi yapmak hatta,
Veya bir bardak çay doldurman
yüreğimdeki boş bardağa...
Elimde değil...

Hiç değil.

Sana doğru bakışlarımın kıblesi;
İmkansizligin utanmazligiyla,
sana geç kalmış olmanın yükü yoruyor sadece
paslı kalbimi.
Elimde değil...

Yok değil.

Sen bakışlı insanlar görüyorum,
sana benzetiyorum biraz her şeyi,
Ve sensiz kalmıyorum da zaten,
her şeyde biraz varsın, olacaksın.
Birisinin seslenişindesin ulu orta,
bir güzelin dudağındasın,
bir başkasının gamzelerinde gölgesin,
dar ağacısın öldürmeye hevesli.
Elimde değil...

Mümkün değil.

Dilsizim zamanın ortasında,
duacıyım olmadığın her anda,
bekleyenim yolları, bir ihtimal.
Münzeviyim işte hem...
Kalbim sana bulaşık.
Elimde değil...

Umrunda değil.