tusRet
ölüm,
ewet ewet ölüm gibi, nesnelerden ve şeylerden uzak kalış, bir mahkumiyet, mahrumiyet, yahut bir zorunluluk hali; gurbet! üstelik alışılmışa çakılı kalır ya insanoğlu ve hep tedirgin eder değişiklik; işte, sarı ışıklı edebiyat dersim belki bundan çınlar durur ruhumda: geçelim evlat, geçelim! en çok da yastığım getirir aklıma, günlerin de sayılı olduğunu ve geceleri kenetlerim düşlerimi. bir sağ, bir sol bir sol, bir tepe aşağı dönenceler durur/um. türlü cümleler hazırlar iç sesim ve en nihayet bir çocuk gibi kandırırım kendimi: cici, cici hadi, attaa! |
sevgimle