Bir gece efkarım fazla geldi geceye,
durduramadım kendimi salıverdim işte öylesine bir kaç kelime belki rahatlarım diye..

Anlamak anlatmak anlaşılmak zor bu devirde,
Doğrular ne kadar doğru olsa da hep bir soru işareti,
Yaşanmamışlar sadece hayallerde,
Güzel şeyler hep geride kalmış.

Mutluluğun tadı eksik,huzur desen bir var bir yok,
Ümit desen kanadı kırık kuş misali..
Ne var ki yolunda giden?
Nefes alıp vermekten başka düzenli olan ne var hayatımızda..

Uykularımız hep bir korku,
Gündüzlerimiz dert kederler dolu,
Zorlukların hepsi peşi sıra,
Tam artık rahata kavuştum derken;

Sıralanmış aşılmaz dağlar bir bir daha..
Belki herşeyi bir kenara bırakıp belki o rüyadan uyanırız birgün;
Aradığımız derde çaresini bulmuşuz,
Gönül ermiş muradına,

Acılar, acılar desen ortada yok,
Belki bir rüyaymış demeyi çok istediğim zaman dilimleri..
Rüya olsa da içime işleyen sancıyı nasıl söküo atarım bilmiyorum..
Bir avareyim bilinmezler içinde..
Bildiğim tek bir şey var hiç iyi değilim..