karadenizi zerre zerre koklamak
hırçın dalgalar döğerken mahsun kıyıları
hiddetten bembeyaz köpürdüğünüde gördü can
rüzgar ıslık çalıyor çok uzaklarda yalnız
bir gemi süzülüyor kuğu misali ufuk çizgisine
martı kıvraklığında yavaş yavaş iniyor menzile uçak
bugün hava parçalı bulutlu güz burukluğunda samsun
yapraklar uçuşuyor görevlinin titrek süpürgesine inat
iskelede sitres atan tebessümü unutmuş emekli olta balıkçılar
tuttuğun çok küçük av
at denize sana geri döner o balık
uzaklarda bir tepenin zirvesinde kentin ilim yuvası
bir fener sanki pırıl pırıl
ışık saçıyor genç beyinlere hale hale gözler kamaşıyor gururla
kurşini gökyüzünün serpiştien gözyaşlarıyla yürüyenler
atakum sahillerinde
umutla bakmak istiyor atiye ve ülkeye
dört bir yan ne bol düşman saymakla bitmiyor yarabbi
içte dışta ikisinin arasında renk renk bölük bölük küçük büyük
ne olacak istikbalimiz çocuklarımız ahfadımız her şeyimiz
güneyde bombalar patlıyor belediyenin çöp kamyonlarında sinsice
vatan evlatları parça parça düşüyor arzın sinesine arşı delen özlem çığlıklarıyla
bir ülke çelikten kafesle kuşatılıyor zalimane dost sanılan kuvvetlerce
vadedilmiş topraklar hülyası ile sekerek koşanlar
size ülkenin en büyük akarsuyunun döküldüğü deniz kenarından haykırıyor insanlar
fırat ve diclenin doğduğu topraklar bu milletin boşa heveslenmeyin
her tür acı projeniz size misliyle dönecektir behemhal unutmadan bilin
düşlüyorum seni elmalar şehri almaata
dağlarından anadoluya ulaşan esintilerinle
burası kutsal incirler kenti
biliyorum
ve de çok seviyorum