Makbulü devingen ruhun;
İstilasında saklı nedamet yüklü gözyaşı,
Deme sen kâfi, gönülsüz güncem;
Sandığımda fısıldarken
Basireti bağlı onca anı,
Andığımdan ziyade anıldığım;
Sevdiğimdense sevilip de solmaya doyamadığım.

Serzenişimde ne gıybet ne de tecelli
Buyuran bir edimde saklıyım:
Sezilerin kovuşturmasında yüreği kapalı
Kim bilir kaçıncı rotayım?

Devingen gönülsüz ölgün düşlerim;
Ruhuma katık yaptığım
Anbean hayallere daldığım süzgün aşklarım…

Adsız kadınlarla kaplı devran
Ve başı önde kibrini yenmiş olsa, dediğim
Ne çok ceberut öfke:
Kıyama dursa keşke gölgesi her beşerin
Ve kopup dönüverse geriye
Boşluğa saldığım onca terane.

Sinesinde kaygan resimler;
Resimlerde yüzsüz gölgeler:
Gölge dediğime bakma sen;
Varla yok arası ruhunu satmış bedenler.

Mizacında hafriyat yüklü beyhude telaşların
Silik müfredatı:
Rötuşlasam keşke karakalem çaldığım
Her bir izleğini verdiğim kayıpların.
Adımdan bihaber devran
Ve haznemde saklı tuttuğum çalıntı çocuk neşem,
Hanidir selam vermeye doyamadığım ölü yarım;
Ölümlü ruhlardan olmasaydım keşke dediğim
O çatık kaşlı sergüzeşt mabedim.

Şimdi diyeceksin; senden gayrisi yok mu ikbalde,
Yetmezmiş gibi kaşlarını çatıp;
Gizemime sövdüğün iç sesin.
Yoksa beleş bir kahkahada mı gizlenmeliyim?
Hani olur da kesişir yolumuz çıkmazında yüreğin;
Hem belli mi olur;
Bir gülüşüne daha kanarım aşk meleğinin…

Şarkılara sinen duygulardan nasiplensem de;
Kısmetimi çok gören yüreğin efkârına ne demeliyim?
Geç bunları geç, demek için varsın olsun çok geç;
Yarından sonra ölmeyi dilediğim:
Sarmalında ahenksiz bir şarkı,
Elimde kopuk yüreğin iliklenmemiş yakası
Ve çok derinde hem de mahrem;
Yine de ne diyeceğimi bilme sen.

Sanrılara yığ sen beni;
Yetmedi közde demle saklı çocuk yanımı:
Sırasız bir ölümden medet um istersen ve
Göm beni kimsesizler dergâhına.

Bir faniyim aşktan öte ne ise dert eden,
Bir sancıyım en alasından
Ve tüm ziyanı sadece kendine
En muzdarip ikilemim:
Başı sonu kayıp ne çok ihtilal
Devşirsem de günbegün;
Kaygılarıma çoktan resti çektim.

En mağdur belki de en münafık gölgeler;
Sıdkı sıyrılmış görgüsüz düşler
Yine de basiretine yığdığım mağlup hikâyem,
Kısık ateşte demlenmeyi ne çok isterdim.