Bazıları için asla romantik yağmaz yağmur.
Ölümün lehçesini uzak tutsunlar çocuklardan.

İyi şiir.
Ne zaman bu tarz bir şiir okusam
Hemen aklıma ''Yankısız Çığlık'' gelir.

Yankısız Çığlık

-hüznü yurt edinen savaş çocuklarına-


bana beyaz güvercinleri anlatmıştın anne
ölüm taşıyan kartalları değil
serçe yüreğim
titriyor soğuk namlular ucunda
ama üşümekten değil
katil roketler böldü hülyalarımı
çözüldü masalın tılsımları bir bir
lakin
mutluluktan değil

sönen gözlerime bakarak söyle anne
yeşerir mi zeytin dalları yeniden
bulur mu denizler sevda mavisini
belki
yırtılır da bu koca yalan orta yerinden
masallar dinler yine çocuklar
mülteci yüreklerinde büyür devasa bir umut
beyaz güvercin şarkısında

en güneşli iklimleri ekmiştin yüreğime
ve anlatmıştın beyaz güvercinleri
ağzında zeytin dalı olan
ama anlatmamıştın anne
dillerde buzlanan çığlıkları
ölüm taşıyan kartalları
ve kıymetini
petrol kokan değerlerin
benim masum kanımdan

belki bir daha
bahçedeki ağaca çıkamayacağım
küçük kedimizi okşayamayacağım
bu metal adamlar
bu kör kurşunlar
hülyama hudut çizmiş anne
cennet gözlerindeki hüznü sil
sil yaramdaki kanları
arkamdan masal anlat yalnız
beyaz güvercinleri
zeytin dallarını
yoluma ışık olur belki
bana barışı anlat anne
barışı anlat
yalan da olsa!

Ali Osman Dönmez.

(Adına Islanıyor Saçlarım'dan)

Iraklı bir küçük kızın bu şiiri okuması hala kulaklarımdadır.

Bu tarz şiirlerin çoğalması ümidiyle.

Ölümün gerçek dışı sandığımız varlığının izdüşümünde saklı yine ne çok acı.
Hayat ve kıyısında ne çok feryat ve şairin kaleminden yükselen nidalara ev sahipliği yapan naif yüreğiniz ki bizler veryansın ederken hayata.
Tüm yüreğimle kutluyorum sevgili Deniz Hanım.
Yüreğiniz ayrı güzel kaleminiz zaten eşsiz bir derya.
Sevgilerimle güzel dostum.