Franco Almanya da ikamet ettiğim şehirde yaşamakta tesedüfen bir sohbetimiz olmuştu yanında dört yaşlarında olan küçük bir kız çocuğu vardı Franco eline bir şişe şarap almış çocuğunun yanında içiyordu bende beşmetre mesefede oturuyordum Franco alkolu fazla aldığından olsa gerek istifa etmeye başladı o küçük kızı Franco yu öylebir sevmeye başladı ki ben öyle bir sevgi ifadesi büyüklerde görmedim tabi babası ama onun sevgi tavrı beni çok etkiledi çok tatlı bir çocuktu neyse herşey normale dönünce Franco bana seslendi ne demek istediğini anlamadığım için kalktım oturduğu banka geldim yanına oturdum bana dedi sen hangi memlekettensin bende Türk üm dedim
Ya sen dedim Yugoslav ım dedi ve anlatmaya başladı işte eşimle kavga ettim evdeki büyük çocuklarımla bir olup evden kovdular bir tek bu küçük kızım benimle geldi dedi, madem öyle küçük çocuğun yanında neden içki içiyorsun dedim bu alışkan biz evde hep içeriz dedi öylece sohbetimiz derin bir hal aldı memleketinde olan yakınlarına çok paralar vererek çok yardım etmiş ve şimdi kendisini tanımıyorlarmış o yüzden eşiyle kavga etmiş baktım Franco nun anlattıkları biz Türklerin yakındığı konuları anlatıyordu ve bana göre çok haklıydı onun için bu şiiri yazdım kendisine vereceğim çünkü beni çok sevmişti tanıştık arkadaş olduk ne dersem alınmaz kendisinin araba tamirhanesi var otuz yıldır aynı işi yapmakta inşallah beğenir Ali Şahin (Elbistanlı)