HEYBEMDE ARKASI YARINSIZ PİYESLER.....Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Savaş Çocukları, Savaşta önce masumiyet ölür ya bu çocuklar için de çocuklukları ölür bir yerlerde. uzun zaman sonra çocuklukları savaşa gitmiş yetişkinler olurlar, sebepsiz ağlarlar geceleri. -savaş babam sizde mi? Kanamalı uykuların celseleri başlar birazdan İçim dışım hüzzam, dolunay Sırtımda heybem Heybemde arkası yarınsız piyesler... İhlal edilmiş bir yol haritası yüreğim Durgun asiliğin çöllerinde yeşerirken günbatımı Ben sarılıyorum öfkemin sabrına ... Eşgâlsiz bir günün sonu Yalnızlığın senfonik kalabalığında Kurak sözcükler oluyor dilimdeki vebal Cümlelerin hayalperest nağmelerinden En hoyratını seçerek Güneşin yanık rahmine gömüyorum Tılsımlı anıların çığlığını kusarak... Şimdi Gece vardiyasında bir tutam ecel Güzergahı belirsiz ilahi adaletiyle Hamallara yüklüyor çocuk ezgilerini Ve ağır aksak dileniyor gece Namludaki yağmura sevdalı son ağlamaklı tren geçerken kirpiklerimden Isınıyor gülüşlerim... Biriktirdiğim uzun ömürlü sancıları takas edip Hasret ödünç alıyorum seyyar satıcılardan Bir bilinmezliğe, renksiz özlemler iltica ediyorum Arayıp nergis kokulu çocukların Körpecik kıyametlerine sabır oluyorum... Başımın kıblesindeki dualarda yaşlanıyor düşlerim Çığlıklarla göveriyor bahçem Vicdan seherinde kuşlar ağlıyor Bense kanayan dünler çekiyorum İnatla kör kuyulardan... Ve dilsiz falcının küskün voltalarıyla anlattığı çingene masalıyla Daha bir koyulaşıyor yüzümde acılar. Ben ıssızlaştıkça kalabalıklaşıyor kötülük Gözlerimde çokça hüzün ağlarken Heybemde çocuklara Ölümsüz ninniler besteliyorum... peri feride ÖZBİLGE 27.08.2016 |
korumasiz masumlarin omuzlarina yüklenir.zalimlerin ihtiraslarinin kahirlari...Yasasin cehnnem diyesi gelir insanin elden birsey gelmeyince