Sorma bana
Hissediyorum.
İçimde oluşan depremin yıkıntılarını Harabeye dönmüş benliğimi, bin parçaya bölünmüş yüreğimin olduğunu Perişan, halimden. Hissediyorum.. İçimi kasıp kavuran, yıkıntıların acısını Dayanmaya çalışıyorum zor da olsa olanlara Ve ben! Kahrediyorum acıma! Beni yıkan, harabeye çeviren depreme. Hissediyorum. İçimdeki dayanılması güç, özlemlerin varlığını Ve kahroluyorum. Kahroluyorum, şu ömrümün sonunda Dayanamıyorum, bana hayasızca gülenlerin hala var olmasına. Sorma bana, sorma! Sorma sakın, yüreğimde oluşmuş depremi Sana anlatırsam, yüreğin kabarır ve gözlerin yaşlanır senin Anlattırma sen, şunu bana. Biliyorum. Varmaya az kaldı, şu bitmez dediğim yolun sonuna Saymaya başladım yılları gayrı ben, geri, geri. Bunlar benim için ne’ ki, dur bakalım daha ne işler gelecek şu başıma Vardır diye düşünüyorum, daha beteri. 25 Ağu. 16 Ahmet Yüksel Şanlı er |